Kwetsbare materialen transformeert ze in krachtige monumentale wandkleden. Lichte, ademende, tactiele oppervlakten die tijd en ruimte schenken. Die de toeschouwer vertragen laten stilstaan en laten voelen. De energie in de ruimte verandert. Het hier-en-nu wordt in de zachtheid gehuld.
Onze dagelijkse omgeving is grotendeels binnen, in ruimten van steen glas en andere harde materialen
Hoe zou het zijn als we de muren bekleden met zachte, natuurlijke materialen?
Zou dit ons terugbrengen naar de essentie?
Met slagkracht worden de werken geschept. “De tegenstelling sluit aan bij mijn visie. Contrasten zijn belangrijk. Ook in mijn ontwerpen zitten vaak tegenstellingen.” Zo is het werk vaak abstract maar hebben veel wandkleden iets uitgesproken landschappelijks.
De ‘gedroomde landschappen’ van Marian zijn gebaseerd op haar eigen dromen. Je word mee genomen in die droomwereld, zonder te veel in detail te treden. “Ik laat de verbeelding van de toeschouwer graag vrij. Wanneer een werk iemand echt raakt, legt die er zijn eigen verhaal in.”
Marian werkt ook in opdracht. “Ik neem de tijd om in de huid van de opdrachtgever te kruipen, om de wensen echt te begrijpen. Die visie en sfeer inspireren mij te een werk wat helemaal past in de ruimte. Zo kan een opdracht het eindresultaat versterken.”
En hoe groter het formaat, hoe groter het effect van verzachting, vertraging, verbinding met de oerelementen. “Daarom komt mijn werk goed tot zijn recht bijvoorbeeld in vergaderzalen.”